سبک های دل بستگی، فرایندهای تعامل زناشویی و رضایت زناشویی: مدل معادلات ساختاری (برازش مدل خانواده درمانی)

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی ماهیت رابطه­ی سبک های دلبستگی و فرآیندهای تعامل زناشویی(صمیمیت جنسی، مدیریت تعارض، ارتباط) و رضایت زناشویی ب است که از فنون معادلات ساختاری بهره می­گیرد.       روش: این مطالعه از نوع هم­بستگی بوده و از میان والدین دانش آموزان مدارس ابتدایی و راهنمایی شهر کرمانشاه تعداد410نفر (150 مرد،260 زن) به شیوه­ی نمونه­گیری خوشه ­ی چندمرحله­ای انتخاب شدند. شرکت­کنندگان مقیاس تجربه­ی روابط نزدیک، مقیاس سازگاری زناشویی (اسپاینر،1976) و پرسش­نامه­ی انریچ(اولسن و همکاران، 1987) را تکمیل کردند.        یافته‏ ها: ‏نتایج نشان دادند که سبک دل­بستگی اجتنابی به طور مستقیم و معنادار بر رضایت زناشویی اثر(منفی) دارد. دو سبک دل­بستگی اجتنابی و اضطرابی به واسطه­ی فرآیندهای تعامل زناشویی غیرمستقیم بر رضایت زناشویی اثر معنادار دارند. سه فرآیند تعاملی صمیمیت جنسی، مدیریت تعارض و ارتباط به طور مستقیم(مثبت) بر رضایت زناشویی اثر دارند.       نتیجه­ گیری: فرآیندهای صمیمیت جنسی، مدیریت تعارض و ارتباط به عنوان میانجی­گر رابطه­ی سبک­های دل­بستگی و رضایت زناشویی عمل می‏کنند و در مداخلات زناشویی می توانند آماج درمانی، مشاوران خانواده قرار‏گیرند.